Konuşarak her şeyin çözüldüğünü, zorlukların aşıldığını, yanlış anlaşılan her şeyin konuşarak düzeltildiğini hepimiz biliyoruz.
Hiç; "Bak: iyi ki sana sormuşum şimdi anladım." yada "Tamam şimdi senden duyunca daha iyi oldu."
"Madem böyleydi neden daha önce söylemedin."(yahuu sordun mudaaaa)
Gibi cümlelere gerek iş gerekse özel hayatınızda rastladınız mı?
Sizin adınıza cevap vermiş olmayayım ama evet diyeceğinizi biliyorum. ;)
Konuşulmadığı için biten dostluklar, biten anlaşmalar var. Peki bu kadar zor mu birine haydi konuşalım demek.
Korktuğumuz nedir ki?
Anlaşılamamak mı? Dinleyecek kimse olmaması mı? Dinlese bile anlamaz ki? demek mi?
Yoksa duyduklarımız yada sorulacaklar karşısında cevapsız kalacağımız mı?
Hepsi olabilir.
Eğer ortada herhangi bir sorun varsa inanın bana konuşarak çözebileceksiniz. Ne istediğimizi yada ne düşündüğümüzü söylemezsek kim bize yardım edebilir ki?
Surat asarak tavır alarak, tavşan dağa küsmüşşş (bak bak bakk) tavırlarıyla kim uzlaşmaya varmışki...
Evet tavşan dağa küsüyor dağ ise bundan bir haber.. Gün geliyor tavşan ve dağ konuşmaya karar veriyorr (muhtemelen tesadüf eseriii)...
Birde ne görsünler ortada sorun falan yokmuş meğer biri bir hata yapmış oda onu ona söylememişş küsmüşlerr yok yere.Halbuki o tavşan dağa gidip yaptığı hatayı yada ne istediğini söyleseydi daha güzel olmazmıy dı?
Konuşmalar sonunda anlaşmak uzlaşmak gibi bir zorunluluğunuz yok her insanın kendine ait fikirleri vardır...
Güzel bir dille yalın bir anlatımla, anlaşılacak sadelik ve inanacak samimiyette olmalı konuşmalarımız...
Kimseyi kırmamalı kurduğumuz cümleler,kırılmamalıyız karşımızdaki kişinin fikri bizimkiyle uyum sağlamadığında...
Konuşmazsak, kimse bizi dinleyemez, dinlemezsek karşımızdakini anlayamayız.
KONUŞMALI, DİNLEMELİ, VE ANLAMALIYIZZ....
O.F.E.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder